دلار در روز دوشنبه، در سایه‌ی تداوم گمانه‌زنی بازارها در مورد مسیر نرخ‌های بهره آمریکا، ثابت ماند. در این راستا، شاخص دلار و معاملات آتی شاخص دلار در معاملات آسیایی پس از کاهش شدید هفته‌ی گذشته، ثابت ماند و به سمت سطح 100 بازگشت.
اما اکثر ارزهای آسیایی در این روز، تحت تأثیر سیگنال‌های ضعیف اقتصادی چین، محکوم به سقوط شدند.
داده‌های منتشرشده در روز جمعه حاکی از آن بود که احساسات مصرف‌کننده در ایالات متحده تا ماه ژوئن انعطاف‌پذیر باقی مانده است و از این رو، بر میزان نگرانی‌ها در مورد اینکه این روند می‌تواند تورم را ثابت و فدرال‌رزرو را تندرو نگه دارد، افزود.
با نگاهی به وضعیت بازارها می‌توان مشاهده کرد که نرخ تورم در ایالات متحده از مقدار مورد انتظار، کمتر بوده که این امر باعث طرح پرسش‌هایی پیرامون میزان افزایش نرخ بهره توسط فدرال رزرو در بازارها شد.
گذشته از آن، داده‌های تولید ناخالص داخلی (GDP) از چین مؤید این مطلب بود که بهبود در بزرگترین اقتصاد آسیا رو به اتمام است، و این همان روندی است که می‌تواند اقدامات محرک بیشتری را از سوی پکن جلب کند.
اما این داده‌ها همچنین، اشاره‌ی مستقیمی به ضعف کوتاه‌مدت در اقتصاد آسیا نیز داشت که به نوبه‌ی خود به منزله‌ی مشوقی برای سرمایه‌گذاران در گرایش به سمت سودهای قفل‌شده در ارزهای منطقه خواهد بود.
گفتنی است حجم معاملات انجام‌شده به دلیل تعطیلات بازار ژاپن تا حدودی کاهش یافت.
افزایش نرخ بهره‌ی فدرال رزرو، همچنان در کانون توجه است
در بحبوحه‌ی تضعیف دلار و رسیدن آن به پایین‌ترین حد در 15 ماه گذشته که ناشی از ضعیف‌تر شدن نرخ تورم ایالات متحده در ماه ژوئن است، عملکرد اکثر ارزهای آسیایی نسبت به هفته‌ی قبل، رشد خوبی را به تصویر کشید.
این سناریو محرک شرط‌بندی‌هایی مبنی بر نزدیک‌شدن فدرال رزرو به اوج نرخ‌های بهره است و از قرار معلوم، آخرین مرحله‌ی افزایش قابل انتظار آن، در اواخر ژوئیه خواهد بود.
اما حتی اگر فدرال رزرو پس از ژوئیه اقدام به توقف نرخ کند، با توجه به اینکه انتظار می‌رود نرخ‌های ایالات متحده برای مدت طولانی‌تری بالاتر بماند، سود ارزهای آسیایی محدود خواهد شد.
یوان چین تحت تأثیر آمار ضعیف تولید ناخالص داخلی، سقوط می‌کند
پس از اینکه داده‌های اقتصادی به کاهش رشد اقتصادی چین در سه ماهه‌ی دوم اشاره کرد، یوان چین با 0.4 درصد کاهش، حائز یکی از بدترین عملکردها در روز شد.
تولید ناخالص داخلی در سه ماهه‌ی دوم، نسبت به سه ماهه‌ی اول تنها 0.8 درصد رشد کرد و انتظارات برای رشد نسبت به مدت مشابه سال گذشته را از دست داد.
این قرائت‌ها بیان می‌کند که چین در تلاش است تا بر حرکت اقتصادی قوی که در سه ماهه‌ی اول مشاهده شد، پایبند بماند و در عین حال، دولت نیز احتمالاً اقدامات محرک بیشتری را برای حمایت از رشد در ماه‌های آینده اعمال خواهد کرد. این موضوع یقینأ بر یوان سنگینی تأثیر خواهد داشت.
اما بانک خلق چین نیز پیرو ایجاد ثبات در نرخ‌های وام‌دهی میان‌مدت در روز دوشنبه، از حرکت مشابهی برای نرخ اصلی وام معیار (LPR) در اواخر این هفته خبر داد. گفتنی است این بانک در ماه ژوئن به منظور تحریک رشد، LPR را کاهش داده بود.
در چشم‌اندازی دیگر، نگرانی‌ها پیرامون چین به سایر ارزها نیز سرایت کرد، یکی از آن مواردی که قرابت تجاری سنگینی با چین دارد، دلار استرالیاست که با کاهش 0.4 درصدی مواجه شد.
رینگیت مالزی با کاهش 0.6 درصدی خود، موجی از زیان را در سراسر آسیای جنوب شرقی برانگیخت و دلار تایوان نیز 0.6 درصد سقوط کرد. اما ین ژاپن در تجارت فراساحلی ثابت ماند.
